Özlü Sözler

HİÇ BİR GÜNAH Af dilemekten çekinmeyin, Çünki hiç bir günah ALLAH’ın Rahmetinden büyük değildir.

Hani eski zaman masalları anlatır Hüznümü huzura dolarsın Kaşım gözümden, çok içim bir parçan Annem sen benim yanıma kalansın,  Hani bir biblon vardı kırdığım Üstüne ne kırgınlıklar yaşadın Ama bil ki ben de parçalandım Annem ben senin yanına kalanım Annem  Sen üzülme Sözlerin hep Yüreğimde Annem Gel üzülme Ben hala senin Dizlerinde küçücük cocucğum anne Uzayan sohbet gecelerinde Rolleri unutur dost oluruz Bizi bağlayan ...

Ne güzel söylemiş Hz.Mevlana. ” Üzülme; Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil tozunu almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin? Üzülme! Taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük olamaz. Yüzük olmak dileyen taş, ezilmeyi, yontulmayı göze almalıdır.” Hz Mevlâna (k.s)

Derler ki, Hâris el-Muhâsibî kırk yıl sırtını duvara dayamayıp, ayaklarını uzatmadan oturdu. Niçin böyle kendine eziyet ediyorsun diyenlere; “Allahü teâlâ- nın huzûrunda kul gibi oturmamaktan hayâ ediyor, utanıyorum.” derdi. Buyurdular ki; “Kıymetli kardeşim! Kötü âlimler insanlar için çok tehlikelidir. Onlar dünyâya düşkündürler. Dünyâyı âhirete tercih ederler. Sonra şunu iyi bil. Dünyâyı âhirete tercih edenler, râhat ve huzur içerisinde de değildirler. ...

Ey sevgili Öyle sedimki seni Canıma can canda nefesim oldun.Varlığınla hayat buldum.Ben Hiç sevilmedim senin beni sevdiğin gibi ben hiç sevmedim seni sevdiğim gibi.Diğer yarım oldun hayatta seni bana sevdiren gönlümü gönlüne yakınlaştıran rabbime şükürler olsun..        

“Muhakkakki insanlar için kurulan ilk mabet, Mekke’deki çok mübarek ve bütün âlemlere hidayet kaynağı olan Kâbe’dir. Onda apaçık deliller, İbrahim’in makamı vardır. Oraya giren güvene erer. Oraya gitmeye bir yol bulabilenlerin Beyt’i haccetmesi, Allah’ın insanlar üzerindeki bir hakkıdır. Kim inkâr ederse şüphesiz Allah bütün âlemlerden müstağnidir.” (Âl-i İmrân Sûresi, 96-97)

Bak kendine. Sen bir insansın. Bana bak bir de. Ben de insanım. Şöyle çevir gözlerini etrafına. Şu hayatın hay huyunda koşuş turanlar da birer insan. Çoluğu çocuğu, eşi, dostu, akrabası, ataları ve torunları da birer insan… Yaratan, insan olarak var etmiş bizleri. Toprağı damar damar, insanı da çeşit çeşit var etmiş. Herkese ayrı bir cevher lütfetmiş, herkesi ayrı bir dünya ...